Door een reactie van mijn dochter op een Facebookpost over ‘Dingen die je ouders vroeger zeiden’ heb ik vreselijk zitten lachen.  Het was zo herkenbaar, al die dingen die je tegen je kinderen zegt in de opvoeding. Ook die waarvan je tevoren had gedacht: dat ga ik later nooit zeggen. Maar toch doen hè. 

Want blijkbaar is dat van alle tijden.
‘Kijken met je oogjes, niet met je handjes’  zeiden mijn ouders vroeger tegen mij, ik zei het tegen mijn kinderen en ik hoor het nu ook nog ouders tegen hun kind zeggen. Dat valt nog wel mee.
Maar sommige dingen heb ik werkelijk nooit begrepen. Bijvoorbeeld waarom ik niet mocht vragen wat we die avond zouden eten. Want dan kreeg ik als antwoord: ‘Hutskulle met knikkers’, of ‘Husse met je neus ertussen’.  Ik weet niet wat er geheimzinnig was aan het menu, kan hooguit bedenken dat ze daarmee gezeur over ‘dat vind ik niet lekker’  voorkwamen. 

Vroeger dreigden ouders ook met de vreselijkste straffen, die uiteraard nooit uitgevoerd werden, maar die zo over de top waren dat het lachwekkend was.
Als mijn vader kwaad was riep hij: ‘Ik sla je kop d’r af!’
Mijn oom brulde tegen zijn kinderen: ‘Ik slinger je het raam uit!’ en de vader van mijn vriendinnetje schreeuwde : ‘Ik sla jullie met de koppen tegen elkaar!’ 
Echt hilarisch en nu niet meer voor te stellen dat vaders dat zeggen, je hebt gelijk de jeugdzorg aan de deur. Maar toen had iedere vader wel zo’n krachtterm die door niemand echt serieus genomen werd, het gaf alleen aan dat pa nu echt heel kwaad was.

Moeders waren vaak iets genuanceerder, zij betrokken hetgeen wij ze aandeden meer op hun eigen persoon: ‘Jullie halen me het bloed onder de nagels vandaan’ en ‘Ik bega nog eens een ongeluk aan jullie’. Ik was daar zelf meer van onder de indruk dan van de loze dreigementen van de vaders. 

Kinderen moesten ook hun plaats weten in de wereld van de volwassen, in de jaren ’60 en ’70.
‘Als grote mensen praten moeten snotneuzen hun mond houden.’  
Of: ‘Bemoei je er niet mee, je hebt de kringen van de pot nog in je kont staan.’ 
Of gewoon heel kort:  ‘Snotaap!’ 

En ook zulke rare dingen! Iedereen kent wel, als je een gek gezicht trok: ‘Als de klok slaat blijft je gezicht voor altijd zo staan’.  Maar ook:  ‘Als je je ouders slaat, groeit je handje boven je graf.’ Hoezo zeg je dat, waar slaat dat op!

En natuurlijk de clichés waarvan sommigen echt tijdloos zijn. De top 10 uit mijn eigen jeugd: 

10. Dan ga je maar met je grote teen spelen’ als je je verveelde.
9. ‘Je bent niet van suiker’ als je door de regen moest.
8. ‘Ben je in de kerk geboren?’ als je de deur open liet staan
7. ‘Dan maak je maar zin’  als je ergens echt geen zin in had
6 ‘Je rust toch uit’  als je niet kon slapen maar niet uit bed mocht komen
5. ‘Kindertjes in Afrika snakken ernaar’ als je je bord niet leeg wilde eten
4. ‘Praat ik soms Chinees?’ als je niet luisterde of wilde luisteren
3. ‘Zit je hoofd er nog op? ‘ als je huilde omdat je gevallen was (of ‘Kom maar hier dan zal ik je oprapen’)
2. ‘Kinderen hebben niks te willen’ als je een zin begon met ‘ik wil’

En met stip op nummer 1:
‘Omdat ik het zeg!’ 

En ja ik moet bekennen dat ik zelf ook wel een aantal van die clichés heb gebruikt als moeder. Ook al had ik me voorgenomen dat nooit, maar dan ook nooit te doen, omdat ik me er als kind kapot aan ergerde.
Maar als oma ga ik dat natuurlijk gewoon ècht nooit doen hè? Dat snappen jullie wel.