Op de maandag voor de Kerst
moest het maar gebeuren
naar de Jumbo huppekee
Blij en zonder zeuren

Bij de ingang zat er weer,
zoals wij zijn gewoon,
met kerstmuts en accordeon
de dorps allochtoon.

Hij speelde non-stop Jinglebells
Hij was niet te stuiten
Ik rende snel de winkel in,
hij bleef gelukkig buiten.

Te laat, het deuntje dreinde door
Jingle all the way
ik nam dat stomme liedje dus
gezellig met me mee.

Ik raadpleegde mijn lijstje
en sjouwde heen en weer
Ik kon niet alles vinden
en kwam dus keer op keer

dezelfde mensen tegen
die net zo druk als ik
de winkel steeds doorkruisten
met een verwezen blik.

Flarden van gesprekken
bereikten steeds mijn oor
“zie jij de pasteibakjes?
Ik kan ze niet vinden hoor”

“Had jij Johan nog ge-appt
of hij ook spruitjes lust?”
Ja, maar hij appte niet terug
nou,koop ze maar gerust”

 “Waarom moeten we ook nog soep,
we zouden toch gourmetten?”
“Verdorie er is geen magere melk!
Nee, ik wil geen vette!”

“ Die kerststol uit de folder
waar zou die ergens zijn?”
“Die ijstaart is echt veel te groot
is die er niet in ’t klein?”

Jinglebells, jinglebells
jingle all the way
O what fun, mijn lijstje was
afgewerkt, joechei

Op weg dus naar de kassa
en naar de lopende band
toen alles weer in ‘t karretje
en langs de muzikant.

Jinglebells, Jinglebells
nog steeds datzelfde lied,
dat het zo eindeloos kan duren
echt, dat wist ik niet.

De accordeon speelde maar door,
Ik neuriede zelfs mee
krat en tassen ingepakt
Jingle all the way.

                Nee het wordt geen vreetfestijn
zoals vaak wordt beweerd.
Maar een verjaardag vier je toch?
Is het dan verkeerd
Jezus’ verjaardag te vieren
met extra lekker eten?
Want waar het Kerstfeest echt om gaat
ben ik heus niet vergeten!