Toen ik nog een kleutertje was leerde ik het lied: ‘Tel uw zegeningen één voor één. 
Geschreven en gecomponeerd door Johannes de Heer, een begrip destijds. En misschien  nu nog wel, ik weet het eigenlijk niet.
Johannes de Heer maakte positieve Christelijke liederen met een gezellige melodie. Daarom werd hij ook in de meer calvinistische kringen niet gewaardeerd. Hij stond ook niet in het ‘Liedboek der Kerken’.

Maar op school leerden we wel liedjes van Johannes de Heer. Ze lagen makkelijk in het gehoor en de teksten waren niet heel ingewikkeld.
Mijn juf van kleuterschool Hummeloord leerde ze ook aan de klas en ik weet dat ik altijd enthousiast heb meegezongen over het  ‘Scheepke onder Jezus’ hoede,’  ‘Daar ruist langs de wolken een lieflijke Naam,’ en ‘Jezus zegt dat hij hier van ons verwacht, dat wij zijn als kaarsjes, brandend in de nacht’,
Nu zouden we de teksten te moeilijk vinden voor kleuters. Ik begreep ook vast niet alles, maar het is een feit dat ik ze wel altijd onthouden heb, woord voor woord, en ze zo op verzoek kan zingen.

Hoe kom ik nu hierbij? Eigenlijk door iets banaals. De verwarmingsketel hield er mee op. Twee dagen geleden in de loop van de middag schoot hij in storing en werd het koud in huis. Monteur gebeld, die kon niet eerder komen dan de volgende ochtend. Dus we kropen, met een van mijn talloze gehaakte dekens, op de bank dicht tegen elkaar aan en gingen zonder warm gedouched te hebben naar bed.
Gisterochtend kwam inderdaad de monteur, die constateerde dat er een onderdeel kapot was, maar dat was niet op voorraad, dus hij zou vandaag terug komen.
Dus gister ook koud in huis, maar een extra trui aan, sjaal om, het was te doen. Vanmorgen kwam nogmaals de monteur, die binnen 5 minuten de ketel repareerde, zodat die weer ging branden. We konden weer douchen, het werd weer behaaglijk in huis, alles opgelost.
En toen dacht ik: we zijn toch maar gezegend eigenlijk. Er is iets, je belt en met anderhalve dag is het weer klaar. Vaak nog eerder zelfs. Direct kwam dat lied van Johannes de Heer in mij op: Tel je zegeningen één voor één. 

In de waan van alledag lukt dat vaak niet zo goed.
Ik probeer bijvoorbeeld heel gedoseerd het nieuws te lezen en te kijken, maar toch ontkom ik niet aan gevoelens van onmacht, boosheid en frustratie. Als ik nu ging opsommen waarover allemaal, werd het geen blog maar een heeeel dik boek.
Dus dat ga ik niet doen, je weet zelf genoeg voorbeelden. Zowel in je eigen leven als in het grote geheel. 
Maar ik wil er toch voor oppassen dat de negativiteit gaat overheersen. Ik wil oog blijven houden voor de goede dingen. Hoe klein ook. Want eigenlijk blijken juist die dingen heel belangrijk te zijn. 

Die warme deken die ik zo kan pakken. Die lieve man waar ik tegenaan kan kruipen. Het nieuwe kookrecept wat zo goed gelukt is. De vrije dagen samen, tussen kerst en oud-en-nieuw. Het ‘Oma, ik wil je wat vertellen’ van dat heerlijke kleine jongetje. 
De fles mede die ik bewaard heb om samen met mijn zoon te drinken. Het appje ‘wij halen jullie op hoor’, van schoonzusje. De mooie en welgemeende kerstkaarten die we kregen.  Het bericht: we gaan jouw boek uitgeven.  
De mail: jouw jeugdboek staat op de lijst met kanshebbers. 
Het kaartje in de bus: dank jullie wel voor de lekkere druiven, ik heb er van genoten.
De hond die zo vreselijk blij is als we weer thuis komen, ook al zijn we maar een uurtje weggeweest. 
Het appje van schoonzoon: ‘Kijk, ik heb iets voor je gevonden dat je helpt bij D&D’ 
Het groene puntje wat voorzichtig tevoorschijn komt uit de amaryllis bol.
De sjaal die mijn dochter voor me gehaakt heeft.
En natuurlijk die warme douche, waar ik nu zomaar weer onder kan stappen. 

In no-time noem ik deze dingen op, ik typ achter elkaar door zonder erover na te hoeven denken. En er zijn er nog zoveel meer. 
Zegeningen. Zo voelt het, dat zijn het, en ik tel ze één voor één.

Ik wens jou, lieve lezer, oprecht een mooie jaarwisseling. Met mensen die je lief zijn en liefdevolle herinneringen aan degenen die je zo mist.
En voor het nieuwe jaar, zoals ze dat hier zeggen: ‘Veul hail ‘n zegen’ 
Ontelbaar veel.