Vanmorgen maakte de radiowekker me wakker met muziek van Jean- Michel Jarre.
Oxygene, part 4. Synthesizer muziek! Direct was ik terug in de tijd want mijn broer had de lp en draaide ‘m grijs . Ik hield er wel van.

Ik lag met m’n ogen dicht een beetje mee te neuriën en ineens viel het me op dat de melodie dezelfde was als die van het nummer Popcorn van Hot Butter waar ik vroeger mijn zakgeld nog eens aan uitgegeven heb. Alleen waren de klanken van Oxygene veel vloeiender dan de elektronische plopjes van Popcorn.
Maar ik was nieuwsgierig of het klopte wat ik net ontdekt meende te hebben. Dus toen de grote kinderen naar school waren en de kleinste even lekker een slaapje deed ging ik het uitzoeken.

Tot mijn plezier, want ik vind dat soort dingen leuk om te ontdekken, bleek het te kloppen en ik leerde nog veel meer.
“Popcorn” was al veel ouder, een nummer van ene meneer Gershon Kinsgley, uitgebracht in 1969. In Engeland was het toen al een hit, getuige dit filmpje van Top of the Pops

Als je dit beluistert hoor je dat het veel dichter in de buurt komt bij de stijl van Jean-Michel Jarre dan de latere hippe uitvoeringen van Hot Butter en de velen na hen.
Het was duidelijk nieuwe muziek, het publiek danst wat ongemakkelijk hierop en ik denk dat als ze het nu zelf terug zien, dat ze zich tranen lachen. Ik wel in ieder geval.

Toen Popcorn in 1972 hier een hit werd door Hot Butter was het nog niet veel beter. De dansers doen een leuke poging maar het heeft een hoog pinguïn- gehalte.

Oxygene van Jean Michel- Jarre kwam in 1976 uit. En wat lees ik tijdens mijn speurtocht op internet: Part 4 is een variatie op het motief uit Popcorn van Gershon Kingsley.
Yes. Altijd leuk om gelijk te hebben.

Popcorn is nog heel veel keer gecoverd. Wat mij betreft geen noemenswaardige uitvoeringen, met uitzondering van deze, die ik jullie niet wil onthouden:

Zo. Spelende Vrouw, wat hebben we nu geleerd? Och, niet zoveel maar ik vond het zelf heel leuk om even uit te zoeken. En wie weet is er een lezer die denkt: Nou fijn, nu weet ik het ook.
Dan ga ik nu maar eens even het hele album Oxygene beluisteren. Uit nostalgie. En ook omdat ik het gewoon heel mooie muziek vind.
O, toch niet. Kleintje wordt wakker hoor ik.  Vanavond dan maar, misschien wel weer met mijn ogen dicht.