Deze morgen zit er een kindje op de bank wat een beetje ziekjes is, dus de tv mag even aan. Buiten is het een drukte van belang, er worden steigers opgebouwd want vandaag krijgen we zonnepanelen op het dak. Er staan drie bestelbusjes voor het huis, een aanhanger met materiaal, mannen lopen af en aan.
Het kindje heeft er geen aandacht voor. Als ze in goede doen was geweest had ze vast met haar neus voor het raam gestaan, maar nu is de bank een beter plekje.
Ik heb NickJr. opgezet, dat is voor haar leeftijd bedoeld en dat kan ik veilig aan laten staan zonder dat ze het gevaar loopt beelden te zien die niet voor haar bestemd zijn, of dat ze overspoeld wordt door vervelende reclames.
Ik kijk een poosje mee, naar Rusty Rivets. Gewoon een leuke serie, de twee kinderen Rusty en Ruby zijn uitvinders en ze maken van alles om, samen met hun robot-dinosaurus, anderen te helpen.
Rusty en Ruby hebben een tablet om hun ideeën uit te werken. Het is de moderne versie van een sprookje.
De spreuk ”Combineren en Creëren” speelt een belangrijke rol. Het is als een toverspreuk. Want door hardop uit te spreken wat ze maken, hebben ze het gemaakt!
Dat kan, in de magische kinderwereld. Dat moet zelfs, dat hoort bij de ontwikkelingsfase waar jonge kinderen in zitten. Fantastisch!  Als je roept: “Raket!” komt de raket los van de tablet waar je ‘m op getekend hebt en staat ie in het echt naast je! Wie wil dat nou niet?
Ik kijk even naar buiten, naar de werkende mannen. Hoe makkelijk zou het zijn als het echt zo kon. Dat ze roepen: “Steiger!” en floep er staat een steiger tegen het huis.
Ze roepen “Zonnepaneel!” en ineens ligt er een zonnepaneel op het dak.
Het lijkt me wel wat. Maar zoals ik al zei, het is een sprookje.
Ik ben dol op sprookjes.
En daarom begrijp ik helemaal niets van het commentaar wat NickJr. laat voorlezen voordat het programma begint. Ze doen dat trouwens met alle programma’s die ze uitzenden. Alles wordt overgoten met een educatief sausje, want gewoon tv kijken is natuurlijk not- done. Dat is passief en werkt obesitas in de hand (nee, niet gaan reageren mensen, ik bedoel dat natuurlijk ironisch) Het inleidende commentaar is dan ook voor de volwassenen bedoeld.

“Als jouw kinderen met Sneeuwwitje het bos in vluchten, raken ze bekend met de problemen van alleenstaande vrouwen en kleine mensen en leren ze omgaan met scheikundige elementen en de gevaren daarvan.”

Als dit zo gezegd zou worden, zou iedereen de commentator toch voor gek verklaren! Maar bij de NickJr. programma’s doen ze het wel:

“Als jouw kinderen spelen met Rusty Rivets leren ze omgaan met wetenschap en techniek, problemen oplossen en ontwikkelen ze sociale vaardigheden”

Nou nou, dat is nog al wat! Ik weet niet wat NickJr. met spelen bedoelt, volgens mij kijkt het kind een filmpje en kan het zich hooguit inleven. Er wordt niet gespeeld, want we zijn nog niet zo ver met interactieve tv dat het kind kan spelen met de filmfiguurtjes op het scherm. Maar het lijkt zoveel actiever hè, als je het zo stelt.
Het ”omgaan met techniek en wetenschap” vind ik ook nogal dubieus. Die woorden zijn toch veel te pompeus! Waarom moet er zo’n volwassen term gebruikt worden, ik krijg het gevoel dat NickJr. het idee heeft dat we allemaal hoogbegaafde kindertjes willen hebben. Wat is dat nou voor een inleiding!
Rusty en Ruby doen wat iedere kleuter doet : van drie vierkanten en een driehoek een raket bouwen. En of je dat nou met blokjes of op papier of op een tablet doet, het blijft briljant dat een kleuter dat kan. Iets omvormen in je fantasie tot iets anders.
‘Problemen oplossen’, kan ik daar wat mee? Eh, als je wilt leren hoe je de situatie van een dino-robot die op hol geslagen rolschaatsen blijkt te hebben kan oplossen, dan wel. Sociale vaardigheden? Hm ja, ze zijn vriendelijk en helpen waar dat nodig is. Dat kan dus. Maar de rest?
Mijn inleidende commentaar zou zijn:
“Als jouw kinderen naar Rusty Rivets kijken, worden hun fantasie en creativiteit gestimuleerd”. Punt.
Maar dat is blijkbaar niet belangrijk, en zeker niet educatief genoeg.
Nou, ik vind toevallig van wel! Dat filmpje gaat er nota bene over!
Kinderen die de kans krijgen hun fantasie te gebruiken en creativiteit te ontwikkelen, worden daar heel gelukkige mensen van, die de wereld rijk en divers maken.
Leve de sprookjes! Die zijn educatief genoeg!

“Als jouw kinderen op bezoek gaan bij het Mannetje in de Maan, leren ze omgaan met het probleem van eenzame ouderen, helpt het hen om hun hoogtevrees te overwinnen en worden ze bekend met elementen van de astronomie”
Ik denk dat ik bij NickJr. ga solliciteren. Ik vind het namelijk erg leuk om belachelijke teksten te verzinnen.