Misschien ben ik inmiddels wel paranoïde geworden, maar ik krijg er echt de kriebels van dat vrijwel alles wat je doet op de een of andere manier wordt bijgehouden en opgeslagen. Allemaal onder het mom van het gemak, maar voor mij is het een teken dat we op den duur niet meer zelf hoeven na te denken omdat dat voor ons gedaan wordt. Met als gevolg dat de mensheid een grote, domme eenheidsworst wordt, geregisseerd door Google en andere (zijn die er eigenlijk wel?) data-bases, zodat we zelfs niet meer zelf mógen nadenken.
Vrijwel alles in je dagelijks leven wordt bijgehouden met app’s, slimme meters, camera-deurbellen en noem het allemaal maar op. Het lijkt natuurlijk handig als je kan zien wie er voor de deur staat als je niet thuis bent. Maar je app volgt dus wel waar je naar toegaat en hoelang je daar blijft.
Het is logisch dat als je online iets besteld, dat je je adres opgeeft, en je email-adres voor bevestiging van je aankoop en betaling. Maar waarom moet je in het overgrote deel een account aanmaken voordat je iets kan kopen? “Zodat u bij een volgende aankoop gemakkelijker kan bestellen”.
Ja, zal vast, maar waar het mij om gaat is dat mijn gegevens allemaal opgeslagen worden in de database en daar tot in der eeuwigheid in blijven staan.
Als ik bij de bakker een brood koop hoef ik ook niet mijn geboortedatum en mijn persoonlijke voorkeuren in te vullen bij de kassa. Maar in een webshop moet je eerst van alles vertellen, ook al krijg je het artikel niet eerder geleverd dan dat je betaald hebt.

Ik ben echt niet tegen vooruitgang. Anders liepen we nog steeds allemaal in klederdracht te ploeteren voor ons levensonderhoud.
Heel veel uitvindingen zijn superhandig. Ik maak ook dagelijks gebruik van de laptop. Van social media. Van mijn smartphone. Maar wat me zo benauwd is dat we steeds minder mogelijkheden hebben om iets zelf te doen, zelf te kiezen of we dat wel of niet willen.
Er is geen anonimiteit meer. Ik heb niks te verbergen, zal echt niet verschieten van schrik als mijn persoonlijke gegevens ‘op straat’ komen te liggen bij een digitale fout. Waar het mij om gaat is dat ik steeds minder vrijheid heb. Er wordt meegekeken, er wordt ALTIJD meegekeken.
Vanmorgen kreeg Bert ongevraagd de Jumbo Extra’s pas in de handen gedrukt. Ik had van de week al gezien dat ze die aan het promoten waren en ik wil er niet aan meedoen. Bert zei al zoiets tegen de caissière, maar die zei dat we het thuis maar eens even rustig moesten bekijken. Zij doet ook alleen maar haar werk natuurlijk, de baas heeft gezegd dat ze het moet aanbieden. Alles in het belang van de klant.
Maar daar heb ik nou juist zo’n moeite mee. Want het is niet in mijn belang. Het is in het belang van Jumbo. Zo kunnen ze precies bijhouden wat ik koop, wanneer en hoeveel. Zogenaamd om voordelen voor de klant te kunnen geven, speciale aanbiedingen enzo. Rot toch op! Als je een aanbieding doet, maak het dan mogelijk voor iedereen, zoals het altijd was! De ene keer maak je er gebruik van en een andere keer is het iets wat niet iets voor jou is dus laat je het staan.
Nee, Jumbo wil voor mij bepalen wat ik ga kopen, daarom krijg ik persoonlijke aanbiedingen.
Nou niet dus, ik ga de pas niet activeren. Een mini-protest van mijn kant, ik heb niet de illusie dat het zoden aan de dijk zal zetten. En jammer voor Google maar ik ga de app dus ook niet gebruiken. Het is natuurlijk een druppel op een gloeiende plaat. Ik zal niet tegen kunnen houden wat er al aan het gebeuren is en nog te gebeuren staat. Maar zolang ik nog een flintertje persoonlijke vrijheid kan houden wil ik daaraan vast houden.
Ik kan al heel veel dingen niet meer persoonlijk doen, moet heel veel digitaal regelen. Het zij zo. Maar mijn grote probleem is dat ik steeds minder zelf mag bepalen en bedenken. Niet door een dictatoriale regering, maar door een systeem wat door een groot gedeelte van de wereld wordt omarmd en door een heel kleine groep wordt gedirigeerd. En dat vind ik serieus doodeng. Ik voel me gevangen.