Vandaag, jongens en meisjes, wil ik het eens hebben over klittenband. Ja, die zag je vast niet aankomen, na mijn serieuze bespiegelingen van de laatste tijd. Maar het leven is een aaneenschakeling van onverwachte gebeurtenissen, waar of niet?
Voor mijn idee is klittenband een redelijk recente uitvinding, ik kan mij uit mijn jeugd niks herinneren wat sloot met kittenband. Wij hadden ritsen, knopen, veters, gespen en houtje-touwtje.
Geen klittenband.
Toch is dat niet waar, want het is door een echte uitvinder ontwikkeld, door ene George de Mestral. Hij kwam in 1941 op het idee en 10 jaar later, in 1951 dus, patenteerde hij zijn “velcro’ zoals hij het noemde. Een samentrekking van de Franse woorden velours (fluweel) en crochet (haakje)
In 1951 dus. Waarom heb ik dan het idee dat ik het pas een jaar of 30 ken? Blijkbaar was het nog niet zo wijd verbreid in gebruik.
Nu vraag ik me ondertussen af waarom haken (dat handwerk wat ik zo graag doe) in het Engels crochet heet. Want het is een Frans woord. Waarom noemen de Engelsen het niet gewoon hooking dan? Maar dat is weer een ander onderwerp, wie weet ga ik dat nog eens uitzoeken als ik om blogmateriaal verlegen zit. In het Engels spreken ze het ook zo lekker uit: “Croasjay” Ik denk dat de Fransen het veel mooier zeggen.
Goed, terug naar het klittenband.
Het is echt een uitvinding hoor! Heel handig en tegelijkertijd rete-irritant.
Het zorgt er bijvoorbeeld voor dat je niet 80 x per dag de veters van je peuter z’n schoentjes hoeft te strikken. Maar ook dat als je die schoentjes uit de gang pakt, het klittenband zich direct aan je nieuwe panty hecht en je het niet los krijgt zonder een lelijke haal of nog erger een ladder. Grrr.
Hetzelfde met schooltasjes, die met klittenband sluiten, maar een voorliefde hebben om zich overal aan te hechten wat binnen hun bereik is. Je haar, omdat je voorover boog om het tasje te pakken, je mooie trui omdat je de tas per ongeluk tegen je aan hield en het klittenband een lelijke pluisplek maakt, dat soort dingen.
Het zou mooi zijn als klittenband zich ertoe zou beperken om uitsluitend op de daartoe bestemde plek te klitten. Maar het lukt bijna nooit om het stuk met de haakjes exact op het zachte stukje te plakken.
Omdat je altijd wel een stukje over houdt of omdat het scheef dichtgeplakt werd.
Ik heb een beschermende, harde, soort schoen om mijn gebroken voet, ter vervanging van gips. Fijn, nu kan ik gewoon lekker douchen zonder hoes en slapen zonder zware gipsvoet in bed. De schoen wordt gesloten met verscheidene repen klittenband. Omdat zo’n schoen standaard is en mijn voet natuurlijk niet, hou ik nogal wat klittenband over als ik de boel strak gesloten heb.
Dus als Bert mij ‘s morgens de trap af loodst blijf ik aan vrijwel alle halve maantjes hangen en moet ik me losscheuren zonder de tapijtjes van de treden te slopen.
En ‘s avonds naar boven idem dito, mijn gang naar beneden en boven wordt begeleid door een oorverdovend “kggggggggg” op iedere tree.
De schoen ‘s avonds los maken is een heel karwei, de banden zijn breed en het klittenband enorm sterk. Dus een hoop herrie met scheurgeluiden, het is een heisa iedere avond.
Het is natuurlijk ook niet de bedoeling dat klittenband zomaar los gaat, daar is het immers niet voor bedoeld. Je moet er echt je best voor doen om het los te trekken. En dat hoor je dan ook.
Ik zal nooit vergeten dat ik met mijn kleine dochtertje op kennismakingskoffie was bij de overburen en dat ik me helemaal te pletter schrok omdat ze met een misselijkmakend scheurend geluid een kussen van de bank trok. Lekkere binnenkomer, mijn dochter sloopt het meubilair. “O dat is het klittenband hoor”, lachte buurvrouw. Ik had echt een hartverzakking.
Onze motorpakken zijn ook rijk voorzien van klittenband. Handig natuurlijk, maar dan moet je wel ook alle klittenbandjes sluiten. Anders blijf je gewoon aan elkaar hangen he, als je samen op de motor zit.
Hetzelfde op motorbeurzen . Op de motor er heen natuurlijk, evenals veel andere bezoekers. Dus als het een beetje druk is bij een kraampje zit je zomaar aan een wildvreemde vastgeplakt, scheur je je grinnikend los, draai je je om en zit je vast aan de volgende.
Zo hebben we elkaar ook ontmoet.
(ok, misschien is dat niet waar)
Ik gebruik zelf ook klittenband als ik geen zin heb om ergens een rits in te zetten. Kussenovertrekken bijvoorbeeld. Want het is veel makkelijker om band op te naaien. Moet je wel opletten dat je allebei de kanten van het band gebruikt want 2 zachte kanten hechten niet op elkaar en gek genoeg 2 ruwe kanten ook niet! En zo ben je er dus soms nog heel lang mee bezig en had je misschien toch beter de moeite kunnen nemen om een rits in te naaien.
Ik begon dit verhaal met de peuterschoentjes. Hoe handig dat klittenband in het begin ook is, op den duur werkt het niet meer. Dan zitten er draadjes en prutjes en haartjes en ondefinieerbare dingetjes op het band. En gaat de schoen steeds open en stapt je kind er per ongeluk uit of struikelt. Sneu.
Dus. Ben ik nou wel of niet fan van klittenband. Nja. Het is nou niet echt een eerste levensbehoefte maar het is eigenlijk ook niet meer weg te denken.
Monsieur de Mestral heeft wel echt iets toegevoegd met zijn uitvinding.
Ik lees op internet:
Toepassingen
- sluitingen van kleding, schoenen, tassen, rugzakken, kampeeruitrusting, et cetera
- auto-industrie: bevestiging van bekleding, carrosseriedelen, wieldoppen
- achtbanen: als low-budget oplossing om zittingen vast te maken
- in de bouw: het bevestigen van dak- en gevelbeplating
- het ophangen van gereedschap, verbanddozen, brandwerende dekens, et cetera
- het bundelen van tijdelijke kabelbomen, bijvoorbeeld voor elektra bij evenementen
- in toneelkostuums, als zeer snel omkleden een vereiste is.
Er wordt onderzoek gedaan naar “stil klittenband” voor toepassing in militaire kleding.
Die laatste zin! Ik heb er gelijk beeld bij.
Supergeheime missie. De loop van de wereldgeschiedenis hangt er van af. Iedereen maandenlang getraind en niets aan het toeval overgelaten. Behalve dan dat soldaat Jansen te dicht bij soldaat Pietersen is gaan zitten en zich met een oorverdovend KGGGGGG -geluid losscheurt.
Vijand gealarmeerd, missie mislukt, wereldvrede verder dan ooit. .
Het leger moet zich nog maar even bij ritsen, knopen, veters, gespen en houtje-touwtje houden.
En nu maar hopen dat je haren niet in contact komen met je speciale schoen……
LikeLike