De meeste mensen die mijn stukjes lezen weten wel dat ik een voorstander ben van emancipatie.
Ik ben beslist geen feministe, ik vind zelf dat je dan al gauw de rollen omdraait. En dus nog niks verandert.
Maar ik ben er wel van overtuigd dat mannen en vrouwen gelijkwaardig zijn. En dat is iets anders dan gelijk.
Want behalve de lichamelijke verschillen zijn er wel degelijk grote verschillen tussen de aard van mannen en die van vrouwen.
Ik heb mijn kleuterleidsters- opleiding eind jaren 70 gedaan. Toen was de feministische golf in volle gang en vertaald naar mijn opleiding betekende dat, dat je niet aan rolbevestiging mocht doen en dat al het speelgoed en ander ontwikkelingsmateriaal zowel voor jongens als voor meisjes moest en mocht zijn.
Mee eens, ieder kind moet kunnen spelen zoals het bij haar of zijn ontwikkeling past.
Maar in de praktijk bleek dat het niet zo werkt, dat als je meisjes ook met auto’s laat spelen en jongens ook met poppen, ze gelijk worden in hun belangstelling en in hun vaardigheden.
Dames en heren, we zitten gewoon anders in elkaar. Punt. En ik vind persoonlijk dat we elkaar daarmee prima aanvullen. Als we het maar accepteren en niet geforceerd willen dat vrouwen zakelijker en technischer worden en mannen zorgzamer en gevoeliger. Tenminste niet door de rollen om te draaien. Want een zakelijke en/of technische vrouw denkt toch anders dan een zakelijke en/of technische man. En een zorgzame, gevoelige man toont dat anders dan een zorgzame en gevoelige vrouw, alle genderneutrale (dat woord bestond nog niet eens in de jaren 70!) opvoeding ten spijt.
Vrouwen hebben andere hormonen dan mannen en aangezien wij allen het resultaat zijn van onze hormoonwerking blijven we verschillend.
In mijn kinderopvang is veel speelgoed en  alle kinderen mogen daar mee spelen. En ik zie grote verschillen. Als ik  kinderen vanaf de babyleeftijd hier heb,  mag ik toch aannemen dat het niet aangeleerd is, maar aangeboren. Als de meisjes met de auto’s spelen gaan ze gezellige ritjes maken, om te picknicken bijvoorbeeld, of ze zoeken een plekje in de parkeergarage omdat ze willen winkelen. Als de jongens met de auto’s spelen wordt er geraced of juist in de file gestaan, worden er veel brrrrroemmmm geluiden geproduceerd en is er niet zelden een politieauto of een brandweer nodig.
Als de meisjes met de poppenwagen spelen wordt de beer of pop zorgzaam aangekleed, toegedekt en mee naar buiten genomen voor een wandelingetje. Als de jongens met de poppenwagen spelen wordt er ofwel gekeken hoe hard je daarmee kan racen, ofwel wordt de pop/beer eruit gekieperd, de wagen op z’n kop gezet en bestudeerd hoe de techniek van de vering en de wieltjes werkt.
En als we groot zijn?
Gisteren gingen we naar de stad, Bert en ik. We moesten op een nieuwe bril voor Bert uit en verder gewoon een keertje wat shoppen, niets speciaals.
Het is eigenlijk hilarisch om te zien hoe we dat doen, mannen en vrouwen, en dan speciaal bij kleding kopen.
In de winkels voor dameskleding neuzen de vrouwen in de rekken, trekken van alles tevoorschijn en gaan met armen vol naar de paskamers. De bijbehorende mannen hangen intussen op een kruk of stoel of tegen de muur, vaak met hun mobieltje in de hand. De vrouwen passen de kleren, vragen soms hun man om zijn mening, die kijkt dan even op en zegt: “ ja mooi.” De vrouwen twijfelen eindeloos, kiezen nog eens een andere maat of kleur, doen het eerste toch nog maar een keer aan, draaien nog maar weer eens voor de spiegel heen en weer om van alle kanten te kunnen keuren hoe het staat en kopen van de 10 items misschien 1 of 2 dingen, de rest gaat terug. En vaak gaat alles terug.
In de winkels voor herenkleding lopen de mannen doelbewust naar wat ze willen hebben, pakken hun maat en lopen naar de paskamer. Hun vrouwen gaan dan helemaal niet op een kruk of stoel hangen en op hun mobieltje kijken, want zij zoeken ondertussen nog even verder naar wat nog meer leuk is. De man past zijn kleding, zijn vrouw vraagt: “Laat eens zien?”  En gaat vervolgens keuren. Getrek en gefrummel op zijn schouders, gestrijk over plooitjes, gepulk aan knoopjes, terwijl de man er lijdzaam bijstaat. De vrouw zegt: “Staat je goed! Of : “Nee dat moet je niet nemen”. En komt vervolgens met nog 3 items aan die hij echt even moet passen. En man doet dat gehoorzaam.
Ikzelf was gister net zo’n vrouw en ineens zag ik daar enorm de humor van in.
Laten we die verschillen tussen mannen en vrouwen maar omarmen , in plaats van ze te ontkennen of te proberen weg te werken. Het leven wordt er een stuk leuker van, er valt veel meer te beleven.