Onverwacht,
de pijn van een oude wond.
Je dacht dat die genezen was,
dat al wat restte, een litteken was.
Maar, verandert plots het weer,
speelt ineens het litteken op
met venijnige steken.
Je schrikt. Je wilt dit niet,
het was toch allemaal over?
Maar, gemeen onderhuids,
doet het toch weer pijn.
Laat de zon gauw komen,
het weer nogmaals veranderen
Laat de pijn weg-ebben.
Laat in Godsnaam het litteken vervagen
totdat het niet meer voelbaar is.
Voorgoed genezen.
Daagse Dingen 
Lieve Annelies. Ik weet dat jij in gedachten bij ons bent. ‘k Denk ook aan jou.
LikeLike
xxxxxx
LikeLike
Lieve Annelies, jouw gedicht is duidelijk geschreven met gevoel, en dus perfect.
Liefs, Jaap
LikeLike
Dank je 🙂
LikeLike