‘Ja ja,’ zeg ik hardop als de magnetron piept. ‘Ik kom er zo aan.’
‘Piep!’
‘Ik kom er zo aan, zeg ik toch!’ Alsof de magnetron daar ook maar iets mee zou doen. 

Het is een gepiep van jewelste in het huishouden tegenwoordig, iedereen wil aandacht. En ik geef die ook. Herkenbaar? Dat je tegen je vaatwasser zegt, als hij klaar is: ‘Piep niet zo, ik heb nu geen zin meer. Morgen ben je de eerste.’
De kookplaat piept. Als je hem aandoet, als je een kookpunt aanzet, als je de warmte verhoogt of verlaagt, als je perongeluk een deksel op de aan en uit knop die geen knop is legt, als je op dezelfde manier perongeluk het kinderslot activeert of de timer… bij alles is het ‘Piep,’ met regelmatig mijn vraag: ‘Wat nou weer? ’ Maar het antwoord is ook altijd ‘Piep’, dus dat schiet niet op.
De wasmachine is een nieuwe, die heeft piepjes voor de programma’s  en als hij klaar is zelfs een heel liedje. Ook gepiept. Inmiddels ken ik het uit mijn hoofd dus zing ik uit volle borst mee: PiepeDiepediepeDiepediepeDiepeDiéééé’ En herhalen, want hij doet het nog een keer.
De geluidsinstallatie piept als je hem aandoet. En uitdoet. De oven piept. De sfeerhaard piept.
ALLES PIEPT!
En het stomme is dat ik àltijd iets terugzeg. Vaak gewoon ook ‘Piep!’
Alsof er nog niet genoeg gepiept wordt in huis.
Misschien zijn er al wel andere apparaten op de markt hoor, die iets meer te melden hebben dan Piep. Maar daar moet ik eigenlijk ook weer niet aan denken. Dat ik lekker op de bank zit ‘s avonds, met een film of serie aan en dat er dan vanuit de keuken klinkt: ‘Annelies! Ik heb het volledige eco-programma afgewerkt, je vuile vaat is weer blinkend schoon! Behalve de ingebakken rand van de ovenschaal, ik heb er even extra mijn best op gedaan, maar dat lukte niet helemaal. Kom je kijken?’
Of:
“Hallo, welk liedje wil je straks horen als ik klaar ben? En weet je zeker dat deze was op een kort programma moet? Mijn geurdectector…. ‘ etc.  Niet te doen toch.
Of:
‘Nee ik heb geen zin om te wachten, ik moet altìjd wachten! Jij stelt mij in op 30 seconden, dus dan maak ik in die tijd je melk warm. Ga dan éérst het koffieapparaat bijvullen en zet mij pas daarna aan het werk!’
Of: 
‘Weet je nou nog niet hoe je het kinderslot van me af moet halen? Altijd weer dat boekje erbij. Leg dan ook niet altijd iets op mijn sensoren!’
Of:
‘Gezellg hè, mijn nepvuurtje. Ik dacht ik laat het even weten. Je ziet natuurlijk wel dat ik aanga, maar ik vertel het ook nog voor de zekerheid.’ 

Gillend gek zou ik worden. Nog gekker dan ik nu al ben met tegen alles ‘Piep’ terugzeggen.
Tot nu toe hebben we de spraakgestuurde en app -gestuurde apparatuur nog weten te vermijden. Ik zou ook niet weten wat het toevoegt om mijn koelkast met een app te bedienen.
Hé mijn koelkast! Die piept niet! Dat is een unicum.
Komt vast omdat het een retro model is. Heerlijk.