Foto uit de oude doos
Ruim 50 jaar geleden
Drie kinderen uit één gezin
Langs ’t trapje naar beneden

Wij drieën hoorden bij elkaar
daar kwam niemand tussen
Jan Willem, jij was onze broer
en wij waren jouw zussen

Toos, jij was de grote zus
en ik, ik was de kleinste
En òns gezin, dat vond ik echt
het aller-allerfijnste

Niemand kon ons scheiden
We werden samen groot
We wilden samen oud worden
maar toen… toen kwam de dood

Nooit meer met z’n drieën
we werden niet samen oud
de waarheid is onverdraaglijk
als je zoveel van iemand houd

Het voelde onvoorstelbaar
Drie, dat was niet meer.
Het was twee geworden
en God, wat deed dat zeer

We gingen verder, Toos en ik
Maar altijd, tussen ons in,
houdt Jan Willem zijn eigen plaats:
Wij samen. Ons gezin.

Lieve oude foto,
Echo uit ’t verleden
Drie kinderen uit één gezin
Langs ’t trapje naar beneden.