Dit was zo’n leuke ochtend! Ik heb iets nieuws gedaan, een interactief verhaal beleefd.
Achter mijn laptop ja, maar echt beleefd, ik zat er namelijk helemaal in. 
Maar ik zal even bij het begin beginnen. 

Op de website Schrijven Online zag ik dit voorbij komen:  

Net weer even wat anders dan een schrijfwedstrijd, maar helemaal in mijn straatje. Dus ik waagde een poging.
Afgelopen dinsdag zat er mail in mijn inbox: 

Hoe leuk is dat! Gisteravond kreeg ik de bewuste code, het was goed dat ik gewaarschuwd was dat het geen spam was, want het was een vreemde, spannende mail.

Omdat ik wist dat dit verhaal eenmalig gelezen/gespeeld kan worden, bewaarde ik het voor vandaag. Ik had een vrije ochtend, dus alle tijd. Het is hier ook weer zwaar bewolkt, dus ik hoefde me ook niet schuldig te voelen dat ik binnen achter de laptop zat. 
Ik had geen idee wat me te wachten stond, alleen dat het verhaalverloop afhankelijk was van mijn keuzes en dat ik zou moeten puzzelen en decoderen om sommige informatie los te krijgen. 

Het spel heeft een Engelse titel, maar het was (gelukkig) helemaal in het Nederlands. Dat gaat me toch veel gemakkelijker af.
Het hele verhaal gaat in chatvorm, je praat met verschillende mensen. Steeds heb je de keuze welk antwoord je geeft en dat heeft invloed op het verloop van het verhaal.
Het is erg mooi gemaakt. Ik kan niet zo goed omschrijven hoe zoiets precies werkt, maar het was direct bij de opening van de site al spannend. 

Om bij bepaalde documenten te komen, of computers te hacken (ja dat was nodig, want ik moest tenslotte achter bepaalde geheimen komen) moest ik verschillende soorten codes kraken en puzzels oplossen. Ik heb nog nooit een Escape-room gedaan, maar ik stel me zo voor dat het vergelijkbaar is. 
Omdat de puzzels nogal verschillend waren, moest ik er eerst achter komen op welke manier ik ze op moest lossen en daarna natuurlijk nog de oplossing zelf uitvogelen.
Gelukkig zat er geen enkele tijdsdruk achter, iets wat voor mij heel belangrijk is wil ik mijn plezier behouden. 

En plezier had ik. Het werd op den duur echt enorm spannend, ik zat er helemaal in. De op zich bescheiden achtergrondmuziek voegde daar veel aan toe, het was alsof ikzelf in een film of serie meedeed.
Aan het begin had ik nog even gepauzeerd om Lenny uit te laten, daarna kon ik echt niet meer stoppen, ik moest de ontknoping bereiken. Dus af en toe een kop koffie maken en door!
Ik begreep steeds beter wat we aan het doen waren en waarom, en na een paar uur zat het er bijna op.
Na het eigenlijke eind van het verhaal kon ik nog een aantal  geheime dossiers proberen te openen. Ook weer door allerlei codes te kraken en juist de allerlaatste was een struikelblok. Die gooide ik dus even in onze gezinsapp, de kinderen dachten hard mee en uiteindelijk kon ik die code ontcijferen en invoeren. Toen begreep ik volledig  wat er in 1985 gebeurd was, letterlijk het laatste puzzelstukje. 

Weer terug in mijn eigen wereld, kijk ik  nog even op het eindscherm.
Een samenvatting van hoe ik het gedaan heb, welke resultaten mijn manier van spelen heeft opgeleverd.
Grappig, ik herken mezelf er goed in, ook al zat ik in een andere wereld:
Zo weinig mogelijk geweld, veel morele keuzes en alle extra puzzels opgelost omdat ik persé wilde weten hoe het zat. 

Nieuwsgierig geworden, omdat het ook wel iets voor jou is?
Het is te bestellen op:   https://nothuman.nl/

Nee hoor, het was geen voorwaarde voor de prijs dat ik promotie of een review zou maken. Maar ik ben gewoon heel enthousiast.