…..What’s this?

Nou, dat is een volwassen vrouw die als een kind zo blij is met haar nieuwe Legodoos. 
Maar het is ook de eerste regel van een liedje uit The Nightmare before Christmas.
En laten die twee dingen nou met elkaar te maken hebben!

Ik heb een paar favoriete films die ik al jaaaaren draai. The Dark Crystal van Jim Henson staat op nummer één.
Op een gedeelde tweede plaats twee films voor de feestdagen: The Muppets Christmas Carol
(ook van Jim Henson) en The Nightmare before Christmas. 
Die moet ik dan ook écht allebei, al sinds ze zijn uitgekomen, respectievelijk in 1992 en 1993, ieder jaar zien.
Het is ook niet aan de orde om ze een keer een jaartje over te slaan, dat kan gewoon niet. 

The Nightmare before Christmas is een stop- motion film, het verhaal is geschreven door Tim Burton en het was voor mij destijds de eerste kennismaking met zijn werk.
Ik was direct verkocht.
Het is zo’n vreemd verhaal, met bizarre karakters, maar ook zoooo leuk!
Niet te vergelijken met welke film dan ook. Ik ben dus fan vanaf het eerste uur en ieder jaar komt de DVD weer tevoorschijn, tussen Halloween en Kerst.

Inmiddels ken ik de teksten uit mijn hoofd, inclusief die van de liedjes van de onvolprezen Danny Elfman en als ik in mijn eentje kijk, praat en zing ik ook hardop mee.
De sporadische keren dat Bert ook meekijkt niet, want dan is dat voor hem best irritant. 

Ik heb jaren geleden een keer een tas van hem gekregen, merchandise van de film.
Toen ik in 2021 uiteindelijk toch nog aan mijn voet geopereerd moest worden en tot mijn schrik hoorde dat die ingreep op 24 december zou gebeuren, wist ik wel welk tasje ik mee zou nemen naar het ziekenhuis. Toepasselijker kon het toch niet?

Ik vond mezelf in ieder geval erg grappig dat ik daarmee aankwam en dat haalde best wat spanning eraf.
Een van de verpleegkundigen kon het ook wel waarderen, ik had een mede-fan getroffen. 

En ja, Lego. Daar ben ik ook een fan van. Al vanaf mijn vroegste kinderjaren. Maar de laatste jaren komen er zulke mooie sets voor volwassenen uit. Ik heb een huis van Sesamstraat, de boom van Winnie the Pooh en het huis van Home Alone. Zulke mooie dingen om te maken en neer te zetten.
Maar Lego is duur, dus ik koop lang niet alles wat ik mooi vind. Het huisje van Sneeuwwitje en het huis uit de film Hocus Pocus waren prachtig, maar die heb ik aan me voorbij laten gaan.
Wel heb ik, toen ik de schrijfwedstrijd Cozy Detective had gewonnen, mijzelf de Lego schrijfmachine cadeau gedaan. Die staat te pronken op het dressoir en heel vaak als ik langsloop moet ik even ‘typen.’ Alleen al voor het geluid!
Maar ik dwaal af.
Lego heeft een enorme internationale schare fans, en iedereen mag ook ideeën inbrengen. Als mede-fan kan je daarop stemmen en bij genoeg stemmen overweegt Lego om er een echte set van te maken.
Twee jaar terug had ik al wild enthousiast gestemd op het Lego- idea van ene meneer Simon Scott. Hij had een prachtige set ontworpen en gebouwd van de Nightmare before Christmas!
Ik was niet de enige die stemde, binnen no-time had hij de benodigde 10.000 stemmen binnen. Lego ging overwegen om de set uit te brengen. Ik hoopte vorige herfst dat het voor Halloween ging gebeuren, maar helaas. Er was een soort radiostilte, het was niet duidelijk of het nog echt ging gebeuren of dat het alsnog afgewezen werd.
Ik bleef via internet de ontwikkelingen volgen. Soms waren er geruchten, soms waren er echte aankondigingen en eindelijk kwam het bericht: In september 2024 kom de set uit!
De designers van Lego maken altijd aanpassingen om het voor productie geschikt te maken, maar de foto’s waren veelbelovend.
Ondertussen kon ik alvast sparen en een paar keer in de rondte roepen dat ik dit toch echt ging kopen. 

De officiële verkoop ging op 6 september van start, maar als “Lego-Insider’ kon ik al op 3 september bestellen. Ik had nog net niet de wekker om 12 uur ‘s nachts gezet, maar ik had al wel voordat ik aangekleed was ‘smorgens mijn bestelling gedaan. Ik wilde geen enkel risico lopen dat ik mis zou grijpen. 
Na een paar dagen werd de doos bezorgd, bij de buren want wij waren juist een weekendje weg. Zal je altijd zien! Maar dat weekend met de kinderen en kleinkinderen was nog veel leuker dan een Lego doos, dus ik had het er graag voor over. 

Vorige week had ik op de een of andere manier heel veel afspraken en niet de rust om ermee te beginnen. Zo’n grote set verdiend aandacht, dat maak ik niet zo even tussendoor. Bovendien had ik nu nog langer voorpret en kon steeds even naar die mooie grote doos kijken die in de kamer stond.
Ik ben echt nooit mijn kinderlijkheid verloren wat dat betreft. En daar schaam ik me ook echt niet voor, integendeel. 

Vandaag ben ik er wel aan begonnen. Zestien papieren zakken met Legosteentjes moeten samen drie scènes uit de film gaan vormen. Drie boekjes met bouwtekeningen loodsen me er stap voor stap doorheen.
Het is best moeilijk eerlijk gezegd.  Ik ben geen ster in 2d vertalen naar 3d, maar ik kom er wel uit. Ook wel prettig om mijn hersens een beetje te laten kraken en dan voldaan te zijn als het lukt.

Ik heb nu de inhoud van drie zakken gebouwd en nu is mijn concentratie op.
Heerlijk nog dertien te gaan! Het zou toch ook zonde zijn als ik, na zolang en zoveel voorpret, het allemaal in een halve dag afhad. Een andere keer weer verder, net zolang tot ik het Townhouse, het huis van Jack Skellington en Spiral Hill klaar heb.
Er zitten zoveel details in dat ik de film zowat na kan spelen.
Of wie weet mijn eigen stop-motion versie kan maken…. 

What’s this? What’s this?
There’s color everywhere
What’s this?
There’s white things in the air
What’s this?
I can’t believe my eyes
I must be dreaming
Wake up, Jack, this isn’t fair
What’s this?