Vanmorgen belde ik mijn tandartsafspraak af. Voor de tweede keer al, want ik zou eigenlijk op 28 november gaan.
Maar toen was ik net oma geworden en nog fysieke en morele bijstand aan het geven aan het gezin van mijn dochter. (En uiteraard aan het genieten van die prachtige, lieve, inimini, nieuwe kleinzoon💙)
De tandartsassistente vond het een goede en leuke reden en verplaatste de afspraak naar 2 januari. Vandaag dus.
Niet echt het leukste om het nieuwe jaar mee te beginnen, maar wat moet dat moet en dan moet wat moet dan ook maar gewoon gelijk. Is het gelukt deze zin te lezen zonder hakkelen? Chapeau!

Maar helaas, deze vochtige winter is niet zo bevorderlijk voor de toch al niet zo stabiele conditie van mijn longen en sinds een paar dagen hoest ik weer flink. Leek me niet handig voor zowel mezelf als ik in die stoel met open mond lig, als voor de tandarts, de assistente en de preventieassistente die over me heen hangen.
Dus nu zelf uit preventie belde ik af.
‘Och vervelend!’ zei de assistente aan de telefoon. ‘Maar voor ons maakt het niet uit hoor, we dragen mondkapjes.’
Toen ik vertelde dat hetgeen ik momenteel ophoest bijna zelfstandig wegloopt, herzag ze haar mening. En plande een afspraak in februari in. Dan wil ik ook echt, ook al wil ik niet, want het is gewoon belangrijk om je gebit goed te onderhouden natuurlijk.

Toen ik de verbinding had verbroken vroeg ik me af hoeveel soorten excuses een tandartsassistente te horen krijgt, als patiënten afbellen.
Ik heb het vermoeden dat mensen de meest vreemde dingen bedenken, waarbij oma worden en een half ecosysteem ophoesten heel normaal lijken.
Want, is het een excuus of een smoes?

Toen ik voor de klas stond en een stagiaire zou krijgen, verscheen ze op de afgesproken dag niet. In de pauze belde ik naar haar school (was nog voor de mobiele telefoon tijd) en vroeg of ze ziek was. De leraar zou het uitzoeken. Toen ik teruggebeld werd, was ze het zelf. Ze was vandaag maar niet gekomen, want het regende zo.
Ik sta niet snel met mijn mond vol tanden, maar toen echt wel. Gaf haar nog wel een herkansing als ze diezelfde dag nog kwam, maar het was uiteraard een valse start en niet echt bevorderlijk voor een goede beoordeling. Het enige was dat ze wel eerlijk was, ze had geen smoesje verzonnen. 

Ben ik zelf een heilige wat dat betreft? Nee, dat ben ik niet.
Ik hou er niet van om te liegen, dus echte smoezen verzin ik niet. Maar een beetje inspelen op hoe mensen dingen opvatten, dat kan ik wel.
Toen ik met mijn toen nog jonge dochter naar een concert zou gaan, dus laat thuis en dat op een doordeweekse dag, kreeg ze de dag tevoren een briefje mee naar school.
‘Irene is morgen de eerste twee uur niet op school. Ze moet naar de podoloog.’
Hier was geen woord van gelogen. Ze zou de eerste twee uur niet op school komen, omdat het nachtwerk zou worden voor ze in bed lag. Ze moest naar de podoloog. Om 5 uur ‘s middags. To much information. Twee zinnen was genoeg. De interpretatie liet ik aan de lezer over.
Ja, ik weet het, sneaky. Als je dat niet van mij had gedacht: sorry. Ik realiseer me dat ik best een risico neem met deze bekentenis. Straks vertrouw je me niet meer.
Gelukkig is het zelden nodig om creatief te zijn met excuses. Hint: als bij mij het woordje ‘want’ ontbreekt, moet je misschien even twee keer nadenken over mijn reden.

Gister hoorde ik er eentje met ‘want’ waar mijn mond van openviel. Van verbazing en van het lachen.
Een uitnodiging voor een feestje werd afgezegd: ‘Ik kan niet komen, want ik ben vandaag in de overgang gekomen.’
Werkelijk. Ik zat met andere vrouwen van mijn leeftijd en we hebben elkaar gierend uitgevraagd over op welke datum ieders overgang was begonnen, welk tijdstip en wat we op dat moment aan het doen waren.
Misschien bedoelde de arme vrouw wie het betrof dat ze niet lekker was ofzo, maar dit….
Het scheen wel de kroon op de excuses te zijn, ik denk zelf ook dat ze dit niet meer gaat overtreffen. 

Aangezien ik het  niet aan de tandartsassistente ga vragen, vraag ik het aan jullie:
Wat is het gekste excuus of de onwaarschijnlijkste smoes die je ooit gehoord, of misschien zelfs gemaakt heb? 
Schroom niet, ik ben heel benieuwd!