Het is momenteel de Week van de Poëzie.
Niet bepaald mijn force. Ik ben niet echt in staat om woorden zo te gebruiken dat er poëzie ontstaat.
Gedichten lezen doe ik ook niet zo veel. Het is voor mij net als bij andere kunstvormen: een gedeelte vind ik ècht mooi, maar het meeste begrijp ik niet of ik vind er gewoon niks aan.
Ik las in het kader van de Week van de Poëzie een artikel over ‘Pronken met andermans veren’ 
Oftewel: je kan een gedicht schrijven met regels die anderen al gemaakt hebben. Er is zelfs een naam voor: ‘Cento’ (latijn voor lappendeken heb ik me laten vertellen)
Neem regels uit teksten van anderen, zet ze in willekeurige volgorde zodat je een nieuw stuk krijgt. Een Cento dus. 
Dat leek me leuk en ging ermee aan de slag.
Ik heb er eentje gemaakt met titels van boeken die ik in mijn kast heb staan, en eentje met titels van Nederlandstalige liedjes, die ik niet in mijn kast heb staan.
En als slot nog een acrostichon:  een lied of gedicht waarbij de beginletters van de zinnen, achter elkaar gelezen, een woord vormen.
Hoppa! Ook een bijdrage geleverd aan de Week van de Poëzie!

Boeken

Als de dauw hangt komt er regen,
Regen en sterren
Onder een papieren maan.
Wilde Rozen, Wilde zwanen,
Zeven zussen, Dochters van de Droomtijd,
Gejaagd door de wind

Waterschapsheuvel,
Het verre Paradijs.
Woeste hoogten,
Rood kleurt de horizon.
Doornvogels, met Hart en Ziel

Echo’s
Waar de rivierkreeften zingen.
De verborgen geschiedenis
In de schaduw van de troon.
Het achtste leven,
Vergeet niet te leven!
En dan komt alles goed

Liedjes

Vriendschap is een illusie
je loog tegen mij
Laat me alleen
Ik doe de deur dicht
Rigoreus

Alles geprobeerd,
Woorden zonder woorden
De stilte valt zo hard
Ik doe wat ik doe
Tegen beter weten in

Acrostichon

Als een schrijver
Niet kan dichten
Nodeloos ploetert
En jammerlijk faalt
Lezers teleurstelt met
Inadequate woorden
En rammelende poëzie:
Schoenmaker, blijf bij je leest.