Een klein verhaal vandaag. Want het gaat over kabouters.
We hebben een kaboutertuin. Het begon met een aantal zwerfkeitjes die Bert bij elkaar had geraapt toen we de oprit veranderden. Hij bouwde er een hunebedje van. Dat was uiteraard helemaal in mijn straatje, ik was dan ook al heel snel bezig om er kaboutertjes bij te zetten. In de loop van de tijd werd het een heel kabouterpark. Met een bezoekerscentrum, een kraampje met drankjes en snackjes, een terrasje om die te nuttigen en een speeltuin. En kabouters natuurlijk.
Ik begon met 2 kabouters, inmiddels zijn het er 21, ik ging ze even tellen net. O nee 22 zelfs, er zat er 1 op de wc (ja serieus!)
Grote en kleine, mannen , vrouwen en kinderen.
Die laatste 2 varianten zijn moeilijk te vinden, de standaard tuinkabouter heeft natuurlijk een baard. En meestal ook een stuk gereedschap en een paddenstoel bij zich. Joost mag weten waar dat goed voor is, dat gesjouw met paddo’s en hamers, maar het zij zo. Maar vanwege een beetje geduld en heel veel zoekwerk heb ik inmiddels een aardige afspiegeling van de kabouterbevolking in de tuin.
In de winter gaat het hele stel naar binnen, het is natuurlijk jammer als ze stukvriezen. En in het voorjaar bouw ik alles weer op. Dit jaar een beetje anders, want tot mijn ergernis daverde vorig jaar hond Lenny voortdurend door mijn speeltuintje als hij weer dacht dat de buren gingen barbecueën en trapte zo met z’n lompe poten alles ondersteboven. Huilende kabouterkindjes met gebroken armpjes en beentjes interesseerden hem totaal niet. Mij wel.
Nu heb ik het zo opgesteld dat hij er niet doorheen kan (hoop ik). En ik vond dat er best nog wat kaboutertjes bij mochten, dus ik was weer op zoek gegaan op internet. Je zal verbaasd staan hoeveel er verkrijgbaar is, en hoe raar! Een kabouterdominatrix. Een kabouter met een bebloed mes die een trol heeft onthoofd. Een kabouterpotloodventer. En nee, ik ben op dit gebied niet ruimdenkend, dus die komen er hier niet in.
En verder stapels en stapels kabouters met irritant opgewekte gezichtjes, veel te felle kleuren en de onvermijdelijke paddenstoeltjes. Die werden het ook niet.
Omdat ze een beetje bij elkaar moeten passen, mijn volwassen kabouters moeten zo tussen de 18 en 24 cm zijn, is de keuze soms een beetje beperkt, ik was dan ook heel blij dat ik zowel een gezellig vrouwtje vond als een mannetje met een fototoestel. Die had dan ook nog een solardingetje, leuk voor in het donker. Beide kaboutertjes besteld.

Ik kreeg mail: “Hartelijk dank voor uw bestelling, we gaan direct voor u aan de slag!” Je zou denken dat ze dat de kaboutertjes laten doen maar zo werkt het blijkbaar niet.
4 dagen later (ze waren toch direct voor me aan de slag gegaan?) weer mail. “Helaas is de bestelde kabouter met fototoestel niet op voorraad, zodra hij weer leverbaar is zullen wij hem versturen”
Prima, dan duurt het iets langer, geeft niet.
3 weken later weer mail: “Helaas is de kabouter niet meer te bestellen. Wilt u voor hetzelfde bedrag een alternatief bestellen?”
Och dat is jammer, maar niks aan te doen. Weer zoeken en de keus viel op een kabouter met een gieter. Ik had namelijk net een zonnebloem geplant en ik vond dat hij die wel kan verzorgen.“Hartelijk dank voor uw begrip en reactie, wij gaan direct voor u aan de slag”. Ja, dat had ik eerder gehoord.
2 dagen later mail: “Uw bestelling is verzonden, 1x kaboutervrouw met bloemen, 1x kabouterman met gieter”
Joepie. Gister kwam de postbode met een grote doos. Goeiendag, dat had wel een beetje minder gekund voor 2 kaboutertjes.

Ik pakte nieuwsgierig de doos uit. Meters pakpapier en 1 kaboutertje, het vrouwtje met de bloemen. Op de pakbon: 1x kaboutervrouw met bloemen, 1 x kabouterman met gieter.
Ik struinde voor de zekerheid nog door de enorme hoeveelheid pakpapier, maar geen kabouterman.
Klantenservice bellen!
“Hallo, waarmee kan ik u van dienst zijn?” Ik deed mijn hele verhaal over bestelling en alternatief en levering en het ontbreken van het alternatief terwijl hij wel op de pakbon staat.
“Dus die kabouter heeft u niet gekregen?”
“Nee”
“En die wilt u wel graag ontvangen?”
Werkelijk mens….. Nee hoor ik had zin om hem te bestellen maar ik hoef hem niet echt….
“Ja mevrouw, ik wil deze wel heel graag ontvangen.”
“O, ik begrijp het” ( dat waag ik te betwijfelen) “Ik ga hem weer ( weer?) voor u versturen.
“Dat zou fijn zijn”
“Heeft u verder nog vragen?”
Die had ik niet dus einde telefoongesprek.
Dezelfde middag mail: “Uw bestelling is zojuist verzonden”
Nogmaals joepie
Ik was benieuwd wat er verzonden was. Nog een keer de kaboutervrouw, of misschien toch nog de man met het fototoestel. Of alleen een gieter…. ik hield alle opties open.
Vandaag kwam de postbode, met een wat beschaafder formaat doos dan gister.
Bert pakte het pakketje aan en kwam met een blij ‘kijk eens?’ de kamer in. En liet vervolgens de doos uit z’n handen vallen.
Het zou toch niet waar zijn! Er rust blijkbaar geen zegen op deze kabouter.
Maar alles kwam goed! Er bleek bubbeltjesplastic om het ventje heengewikkeld te zijn zodat hij nog helemaal heel was èn het was degene met de gieter.
En nu staat hij mooi te wezen bij de zonnebloem.

Einde van een uiteindelijk toch niet zo’n klein verhaal.
Beetje breedsprakig ben ik wel. Maar dat komt ervan als je graag over kaboutertjes vertelt.